Dedemin ölmeden önce bana emanet ettiği sandığı açtığımda ergenlik dönemim yeni bitiyordu.Önüne set çekilmiş duygularımı dışa vururken ağzımdan çıkanı kulağımın duymayışını gençliğime veren aile büyükleri gün geldiğinde beni sırtımdan vuracaklardı.Ancak bir sabah gözümün üstündeki sivrisinek herşeyi değiştirdi.Çünkü artık herkes herkez olmuştu.Çocukluğumun muzip anılarını üzerinde taşıyan Paul ismini verdiğim teriyır cinsi köpeğimse salatalık tarlasında kakasını yapmış aval aval etrafa bakıyordu.Ve ördekleri sıvazlayarak cinsel bunalımını gideren kuzenim Martin ise "Sao Paulo merkez bizi tanır herkes" yazıyordu şehrin en dişlek kızının yüzüne...Devamı "benim anlatacak çok hikayem var" isimli kitabımda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder