bu akşam zeki demirkubuz'un son filmi "yeraltı"nı izledim..
ilk defa bir filminden evvel bu kadar yoğun bir röportaj ve kendini-işini ifade etmek derdinde görmüştüm zeki demirkubuz'u..
ve filmlerini seven birisi olarak bu durum biraz itici gelmişti açıkçası..hele film vizyona girdikten sonra dönmeye başlayan nuri bilge ceylan muhabbeti..zeki demirkubuz'un sürekli olarak kendini ve filmi anlatma çabası üzerine iyice itmişti beni..
ama filmi zaten merak ediyordum..ankara'da bir film çektiği haberini aldığım günden beri..
ankara'yı bir istanbul'lu olarak hiç sevmem..ankara hakkında olumlu düşünmem..ankara'yı bir istanbul'lu için çekilmez kılan şeyin sadece deniz değil..(kaldı ki istanbul'da yaşayıpta sahile yakın biyerlerde oturmuyorsan ankara'dan "denizsizlik" sebebiyle sıkılman mümkün değil zaten.) ankara'da ciddi bir sıkıntı var..tıpkı filmde geçen ve nuri bilge ceylan'a gönderme olarak algılanan kitap ismi gibi...
herneyse...
şunu diyebilirim ki uzun zamandır özellikle günümüz insanının kendiyle olan mücadelesini
kimlik sıkıntısını..
sosyal çıkmazlarını
dolayısıyla insanoğlunun..hele ki bizim gibi gelişimini tamamlaması imkansız gözüken bir coğrafyanın psikolojisini bu kadar iyi anlatan bir film izledim..
zeki demirkubuz'u zaten severim..sadece masumiyet ve kader için değil..ilk filmi c-blok'ta apayrı bir olayı barındırıyor..aslında c-blok'ta yeraltı'ndan çok farklı değil..
yeraltı filmini "mühim" hale getiren etkenlerden biri elbette dostoyevski
kaldı ki zeki demirkubuz bunu inkar etmiyor..zaten inkar edilecek bir tarafı yok hikayenin..aksine gurur duyar insan..
ancak bizim memleketin insanına yaranmaya çalışmazsa sevinirim ilerisi için..
ya da eleştirmenlere..jüri üyelerine dert anlatmaya çalışmazsa hoşuma gider zeki demirkubuz..
evet..belki nuri bilge ceylan kadar başarılı değil..(ödüle vurunca meseleyi)
ama olsun..zeki demirkubuz zaten beşiktaş taraftarı ve durduğu yer tam orası kardeşim..yani kaybeden tarafın adamı..
dolayısıyla anlayış göstermek gerek..dinlemesen bile susman gerek yani
evet bence de fazla konuştu şu sıralar ama
neticede insan.
insan yani..ne bir fazla..ne bir eksik..insan işte..o da insan
alican arıcan
17/04/12
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder