dünyanın neresinde yaşarsak yaşayalım
sadece mutlu olmak olsun derdimiz
bunun için sürekli çabalayalım
sonra dönsün densiz çarkı zamanın
neresinde özlemle andığın bir tanıdık varsa yitirilmiş
sadece gözlerini doldurur bundan sonra
insan denen şey karışımı gibi bitkinin,hayvanın
biraz vahşi ve biraz silinmiş
umursanmaz olanları rafın tepesine dizmiş
ve şimdi sırada yaşanması gereken acılar var
yahu neden kaçarsın anlamam ki kardeşim
bu seslerdi işte bizi ayıran
öyleyse hak görelim kendimize şiddeti
nasılsa savaşlarda önce çocuklar ölüyor
neticede yaşayanlar sadece ağıt yakıyor
ve sakat kalanlar eksik yaşıyor geri kalan zamanı
alican arıcan
05/11/11
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder