benim işim sosyal tespit yapmak..kendi kendime tespit ettiğim gariplikleri alıp başka şekilde size geri sunmak..
neresi olursa olsun..bir şekilde gözlemlemek ister istemez..
minibüste çıkan kavganın alt yapısıyla..futbol sahasına atılan rakı şişesinin etkisi arasında fark görememek..
ne bileyim okuldan nefret etmekle..bir başka okula kabul edilmek için film çekmek..
neresinden bakarsam bir başka şey görmek..
elalemin başından geçen hadisenin herhangi gazetenin 3. sayfasına konu olmasını
libya'da olanlardan daha fazla önemsemek belki..ya da ayşe arman'ın köşe işgal etmesine hiddetlenirken içten içe..
sürekli önünden geçtiğim o uzuuun duvara spreyle derdini boşaltan arkadaştan utanmak..
ne bileyim işte
benim işim sosyal tespit...
gittiğim kafenin yiyecek ve içecek menüsünün apayrı olması hakkında oturup düşünmek
belki bunun hakkında ufak ufak notlar almak..
en yakınımda duranla hiç ilgilenmeyip..en uzakta durana rövaşata çekmek..
benim derdim sosyal olmanın derdi..
benim derdim kendi kendime duvar örmenin..sonra o duvarı yıkanla bir sebepten samimiyet kurabilmenin derdi..
hayatın getirdiklerini kabul ettiğim kadar..götürdüklerine isyan eder halde konuşlanmış olmak
saat bilmemkaç yönünden geçen roket gibi kadına bakarken..düşen dibimi toplamak yerlerden..
sonra eve dönüp bu duruma isyan etmek mesela.."ulan o kız o ayıya nasıl baktı!" tarzında..
kendi kendime adaletsizlik türetip..basit bir adaletsizlikten ucuz bir kahramanlık yaratmak belki...
bilmem ki...
alican arıcan
05/04/2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder