Bu bir şiir değil
Hatalarım olabilir
Et ve kemik barındırıyorum
Elbette kıymetsiz hareketler yapmış olabilirim
Herkesin bir hata payı yok mu?
Birdir,beştir,ondur
Hata payım yok mu?
Anlatamamış olabilirim,
Buna hakkım yok mu?
Yahu kibar kibar soruyorum kardeşim
Hata payım yok mu?
Özür dilemekse o konuda çok başarılıyım
Maalesef sadece o konuda başarılıymışım
Şimdi tam olarak şöyleyim
Sarıyer'in arka sokaklarından geçerken..
Derin derin iç çekmekte
İnanır mısın hep son aylarda olanları düşünmekte
Bundan bir kaç ay önce olumlu şeyler konuşurken
Tebessümden kahkahaya geçerken..
Şimdi şu halim
Boktan bir sokak lambası sürüsünün altında
Hiç bozmadan o güzelim ama boktan ışık sırasını
Sıramı vermeden bir başka tanıdığa
Ya da hiç tanımadığa...
Yahu ben bu kadar yalnız kalacak ne yaptım ki?
Bunu düşünmeden edememek o sürede
Ve muhtemelen çok daha fazla üzülmek düşündükçe
Şu ara anladım ki hayvan gibi duygusalım
Yahu arkadaş hiç hata payım yok mu?
Bana suni saygı duyulmasın lütfen
Biliyorum bazıları resmen nefret ediyor benden
Bu çok daha üzücü şimdi
Aynı sofranın etrafında toplanabilen insanların
Şimdi tamamen uzak olması
Beli kırılan iki lafın birbirinden çok uzakta olması
Çok kötü bir şey bu...
Ben bu şekilde hiç mutlu olmuyorum
Kırmak ya da kırılmak beni şahane yapmıyor
Kimseyi yapmaz herhalde
Şimdi benden çooook uzakta sürüyle insan
Aslında beraberdik hep
Benim de hatalarım oldu elbet
Ancak yüzüm yok resmen
Karşılıklı oluşturulan problemlerden
Geriye dönüp bakmaya
Yüzüm ve gücüm yok arkadaşım
Bir insan evladının adımından
Elli metre depar atan
Sokak kedisi gibi olmuşum
İşte bu çok sevmenin zararı sanırım
Hayvan gibi utanmak
Koca adam olmak yolunda atılan erken adımların altında
Ezilmenin yarattığı
İşte bu hiç değerli olmayan,edebi olmayan
Tanımlanamayan
Rezalet yıkım.
Ben birbirimizin adımlarının
Tam altında kaldım.
Alican Arıcan
Bu şiir falan değil satır satır atlayan bir yazı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder