
*hocalarım beni ödevlerle denemese..hocalarım benim ödevlerimi hiç kontrol etmese..o şekilde değerlendirmese..akıllarında öyle yer etmesem keşke..
*hocalar varlığımı yoklamasa..yoklamamı koklaması..oklavayı sallamasa bana..ne güzel olurdu..hocalarım beni özlemese..ara sıra gitsem derslere..ara sıra versem ödev..canım isteyince yapsam o ödevleri..ne güzel olurdu..
*hocalarım beni notlamasa..notladıkça katlamasa..çan eğrisi diye bir saçmalık olmasa..çan çan olan beyinler sabit kalıp çürümese..kimse okudukça mala bağlamasa..ne güzel olurdu..
*okula gelen arkadaşlarım..keşke sadece kız kaldırmak için okula gelmese..biraz işe yarar şeyler yapsak beraber..keşke biraz işe yaradığımızı hissetsek..bu kadar duyarsız olmasak hayata karşı..mesela okulun içindeki kafeyi..kafeleri doldurmasak sürekli..o kafeleri oraya açan adamlarda dese ki.."çocuklar akıllandı galiba.."..ne bileyim okulda herkes bir tribe girmese..zenginliği cepte biriktirdiği sanmasa..ne bileyim herkes biraz daha hissetse..insan olsa..ve ben sinirlenmesem mesela..ne güzel olurdu..
*keşke okulumuzun güzel sanatlar bünyesinde bulunan bölümleri ayazağa'da yaşayan insanlara ilişkin işler yapsa..beraber yapsak yani..film olur fotoğraf olur..yazı olur..çizi olur..olur yani sürüyle şey olur anladın mı?..
*ya bizim okul neden bizi bu kadar soyutluyor hayattan..çok sıkıldım bu hayattan..
*öperim
Alican Arıcan
18/10/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder